Ο ακριβός μου φίλος , ο δημόσιος υπάλληλος , που διορίστηκε στην υπηρεσία του με την επετηρίδα , χωρίς να φορτωθεί σε κανένα εξάρτημα εξουσίας και χωρίς να παρακαλέσει κανένα πούστη ήταν υπόδειγμα προσφοράς , απόφοιτος ΑΕΙ με δύο παιδιά.
Έπαιρνε δουλειά στο σπίτι , γιατί έτσι έπρεπε , έκανε επιπλέον ώρες δουλειάς που δεν τις έγραφε για να μη φορτώσει με έξοδα την πατρίδα του.
Την περασμένη βδομάδα είδε στις καταστάσεις το δώρο που θα έπαιρνε
από την υπηρεσία του για το Πάσχα , το ποσό ήταν 370Ευρώ με 26 χρόνια υπηρεσίας .Δεν είπε κουβέντα .
Η πατρίδα έχει ανάγκες σκέφτηκε , και συνέχισε τη δουλειά του, θάβοντας την πίκρα του.
Την κατάσταση του δώρου είδε και ο επιστάτης της υπηρεσίας του , απόφοιτος στοιχειώδους εκπαίδευσης, δημοτικός υπάλληλος με αρμοδιότητες να βγάζει φωτοτυπίες και να ανοιγοκλείνει το καλοριφέρ, άγαμος νέος με 5 χρόνια υπηρεσίας .
Το δώρο του Πάσχα γι΄αυτόν ήταν 440 Ευρώ.
Συλλυπητήρια του είπε ειρωνικά. Ο φίλος γέλασε,δεν είπε κουβέντα , το έθαψε.
Με τη γυναίκα του είχαν αποφασίσει. Φέτος δεν έχει Πάσχα στο νησί, πρόσφατα εξ άλλου, είχε απολυθεί από τη δουλειά της . Αποζημίωση δεν είχε πάρει ακόμα. Το μεγάλο παιδί τους σπούδαζε στην Πάτρα είχε και αυτό της ανάγκες του. Το μικρότερο στην τελευταία τάξη του Λυκείου.
Ξέρεις μου λέει , λέμε να κάνουμε Πάσχα στην Αθήνα. Για να πάμε στο νησί θέλουμε τουλάχιστον 600 Ευρώ, μόνο για εισιτήρια.
Άστο θα περάσουμε και εδώ καλά . Να όμως ξέρεις , ήθελα να δώ τη Μάνα μου πριν μας αφήσει χρόνους. Με τάραξε η κουβέντα του.
Ξέρω ήθελε να πάει.
Με τρόπο όμορφο χωρίς να τον προσβάλουμε τρεις φίλοι:
¨Ρε φίλε πάρε ένα χιλιάρικο από μας και μας τα δίνεις αργότερα λίγα-λίγα¨
¨Αν και η πρότασή σας είναι δελεαστική αφού το δάνειο δεν έχει επιτόκιο ούτε spreads, το πρόβλημά μου είναι ότι θα πρέπει να σας το επιστρέψω, και αυτό είναι το μεγάλο αγκάθι¨.
Κουβέντα παραπάνω. Το έθαψε και αυτό.
Τον δούλευαν κάτι γνωστοί που μπήκαν σε Οργανισμούς με τριπλάσιο μισθό και ίδια προσόντα. Δε βαριέσαι είπε την υγειά μας νάχουμε και τα έθαβε όλα μέσα του.
Βλέπεις από τα 1500Ευρώ πρέπει να στέλνει τα 800 στο παιδί του στη Πάτρα μια και είχε την ατυχία να μην είναι τρίτεκνος , ενώ ο γιος του κατασκευαστή με 200000Ευρώ εισόδημα ήλθε από τη Πάτρα στην Αθήνα αφού έτσι αποφάσισε η συμπαθής , αν και αλκοολική, τότε δίποδη, υπουργός, αυτής της υπέροχης πολιτείας. Θα το παλέψουμε είπε μόνο. Τότε δούλευε και η γυναίκα του.
Το βράδυ του Σαββάτου καθισμένος στο καναπεδάκι του ¨θαύμαζε¨ την ¨τεράστια¨ επιτυχία της Ελληνικής Κυβέρνησης στις Βρυξέλλες , ότι τώρα έχουμε ¨μηχανισμό¨ και θα δανειζόμαστε με μικρό spread .
Δεν είπε κουβέντα γιατί κατάλαβε . ¨Πάμε καλά¨ , και το έθαψε μέσα του.
Το πρωί της Κυριακής η γυναίκα του τον βρήκε νεκρό. Ανακοπή το είπαν.
Μαζέψαμε τους εαυτούς μας , μαζέψαμε και το χιλιάρικο και ταξιδέψαμε για το νησί .Το ταξίδι πραγματοποιήθηκε την ίδια ώρα της ίδιας μέρας που θάθελε να ταξιδεύει .
Μετά την κηδεία η αδελφή του: ¨ Μάνα μη ξαναπάς στο λιμάνι να μαλώνεις τα καράβια που πήραν το παιδί σου μακριά. Σου το έφεραν . Δε θα ξαναφύγει.
¨ Κατά την επιστροφή μας, σήμερα,Μεγ.Πέμπτη, ενώ φορτωμένα καράβια ταξιδεύουν για τα νησιά.
¨Παιδιά, μια ζαριά είναι η ζωή μας¨ Ήταν ο πρώτος από τη παρέα που θάψαμε.
Χτυπά το τηλέφωνο ενός από τους τρεις.
¨Ρε Γιώργο , ήθελα να πω συλλυπητήρια για το φίλο σας το Θανάση.¨ Ήταν ο επιστάτης.
Δεν είπαμε κουβέντα ……το θάψαμε.
